die hard
Door: mijs
Blijf op de hoogte en volg mijke
20 Augustus 2007 | Vietnam, Hanoi
Dag lieve mensen!
Nou, Fred... je hebt helemaal gelijk: er is geen nederlands woord voor de 'hardseat' die ze hier in Vietnam in de trein hebben.
Tjonge jonge.
Bij het begin beginnen.
In Na Thrang heb ik een beetje gerelaxed, op het strand gelegen en niet al te veel gedaan.
Om 6uur zou m'n trein vertrekken naar Saigon, dus veel tijd had ik ook niet.
Hij had maar 15 minuten vertraging!
Maar wat een ramp...
Ik heb echt werkelijk 9 uur lang op een houten tuinbank gezeten. Al schommelend heen en weer tussen alleen maar Vietnamezen die me toch wel heel vreemd aankeken dat ik niet in de 'luxe-'coupe zat.
Het wonderlijke van de Vietnamezen is dat ze allemaal Houdini's zijn: ze kunnen zichzelf opvouwen tot piepkleine propjes en stoppen zichzelf dan ergens in een hoekje weg. Het is echt een wonder wat je soms ziet. Vooral omdat ze in die positie dan ook urenlang kunnen blijven zitten.
Ik ben erachter gekomen dat je met zo'n 6 mensen 2 bankjes behoord te delen en zodra de trein gaat rijden, gaan er twee op de grond (ja, op de grond) liggen en de andere 4 doen hun opvouwtrucje en slapen op de bankjes.
Nou moet je begrijpen dat ik na 8 jaar jazzballet bij Pitlo toch ook aardig lenig ben, maar dat ging mij toch helaas niet lukken.
Dus het plan was: wakker blijven.
Maar dat wilde m'n lichaam niet helemaal...
Dus uiteindelijk heb ik een grote tas gepakt (waar alle winterjassen van mij en mama inzitten) en die heb ik op schoot gezet. Daaroverheen een andere kleine tas en dan m'n eigen 'hang-zover-mogelijk-voorover-en-voel-de-pijn-in-je-rug-niet' truc gedaan en zowaar heb ik zo 2 keer een half uur geslapen. Voor de rest heb ik m'n boek uit kunnen lezen.
Het nare van die treinen is dat het er zo ongelofelijk kan stinken naar vis en pis. (sorry, kan het niet anders omschrijven, het wisselt elkaar gewoon af, ene keer pis, andere keer vis)
Terwijl ik m'n boek aan het lezen was vielen er verschijdene dieren op m'n hoofd. 2 keer een pissebed en de rest waren insecten die dachten dat het wel cool was om in de ventilator te vliegen, om zo vervolgens als een soort achtbaan te worden weggeschoten (misschien is het wel leuk, ik weet niet)
Om 3 uur in de nacht kwamen we aan in Saigon.
Het bleek erg moeilijk te zijn een engelssprekende taxi-chauffeur te vinden, die begreep waar ik heen wilde, maar uiteindelijk is het toch gelukt.
Snel naar m'n van tevoren gereserveerde (jaja) guesthouse.
Lekkor slapon!
Saigon bevalt me stukken beter dan Hanoi. Het is hier net zo druk, maar de straten zijn breder, dus er is meer ruimte en er wordt niet zoveel getoeterd als in Hanoi... met m'n gevoelige oortjes is dat toch een behoorlijke pre!
Vanmorgen ben ik op zoek gegaan naar een ander guesthouse en heb ik m'n ticket naar Cambodja geboekt, ik vertrek morgenochtend om 7 uur.
Voor de rest van de dag heb ik, op aanraden van Wim en Peet, het War museum bezocht... Pfffff
mega groot
onwijs indrukwekkend
en eigenlijk heel naar
Ben momenteel bezig in het boek dat heet "the girl in the picture", je weet wel, dat meisje dat na een napalmaanval in d'r blootje over straat rent?
Dat maakt het allemaal toch wel echt hoor...
Heb haar foto daar zien hangen en dus snel nog een foto gemaakt, zodat jullie weten welke ik bedoel.
Voor de rest heb ik vandaag in een cyclo gezeten, zo'n soort bakfiets, maar dan weer anders. M'n chauffeur, Dan, heeft me 4 uur lang alle mooie plekjes van Saigon laten zien en veel over z'n eigen leven verteld. Erg indrukwekkend allemaal.
heb onderweg ballonnen gekocht voor de kindjes in het ziekenhuis in Cambodja.
Dat is toch beter dan snoep ;)
Nou, lieve mensen, weer een heel lang verhaal (sorry sebas) en een paar foto's.
Morgen ben ik in Cambodja!!!
Kan niet wachten...
dan nog 2 weken daar en dan weer naar huis :(
ach, 1 voordeel: dan zie ik jullie allemaal weer!!!
KUS
Helemaal vergeten te schrijven: ik heb de easy riders gevonden, maar dat kostte me teveel dagen, zo'n 5 in totaal en daarnaast vroegen ze ongeveer 2 a 4 honderd dollar.. :(
Dus vandaar m'n leuke treinreisjes!
Nou, Fred... je hebt helemaal gelijk: er is geen nederlands woord voor de 'hardseat' die ze hier in Vietnam in de trein hebben.
Tjonge jonge.
Bij het begin beginnen.
In Na Thrang heb ik een beetje gerelaxed, op het strand gelegen en niet al te veel gedaan.
Om 6uur zou m'n trein vertrekken naar Saigon, dus veel tijd had ik ook niet.
Hij had maar 15 minuten vertraging!
Maar wat een ramp...
Ik heb echt werkelijk 9 uur lang op een houten tuinbank gezeten. Al schommelend heen en weer tussen alleen maar Vietnamezen die me toch wel heel vreemd aankeken dat ik niet in de 'luxe-'coupe zat.
Het wonderlijke van de Vietnamezen is dat ze allemaal Houdini's zijn: ze kunnen zichzelf opvouwen tot piepkleine propjes en stoppen zichzelf dan ergens in een hoekje weg. Het is echt een wonder wat je soms ziet. Vooral omdat ze in die positie dan ook urenlang kunnen blijven zitten.
Ik ben erachter gekomen dat je met zo'n 6 mensen 2 bankjes behoord te delen en zodra de trein gaat rijden, gaan er twee op de grond (ja, op de grond) liggen en de andere 4 doen hun opvouwtrucje en slapen op de bankjes.
Nou moet je begrijpen dat ik na 8 jaar jazzballet bij Pitlo toch ook aardig lenig ben, maar dat ging mij toch helaas niet lukken.
Dus het plan was: wakker blijven.
Maar dat wilde m'n lichaam niet helemaal...
Dus uiteindelijk heb ik een grote tas gepakt (waar alle winterjassen van mij en mama inzitten) en die heb ik op schoot gezet. Daaroverheen een andere kleine tas en dan m'n eigen 'hang-zover-mogelijk-voorover-en-voel-de-pijn-in-je-rug-niet' truc gedaan en zowaar heb ik zo 2 keer een half uur geslapen. Voor de rest heb ik m'n boek uit kunnen lezen.
Het nare van die treinen is dat het er zo ongelofelijk kan stinken naar vis en pis. (sorry, kan het niet anders omschrijven, het wisselt elkaar gewoon af, ene keer pis, andere keer vis)
Terwijl ik m'n boek aan het lezen was vielen er verschijdene dieren op m'n hoofd. 2 keer een pissebed en de rest waren insecten die dachten dat het wel cool was om in de ventilator te vliegen, om zo vervolgens als een soort achtbaan te worden weggeschoten (misschien is het wel leuk, ik weet niet)
Om 3 uur in de nacht kwamen we aan in Saigon.
Het bleek erg moeilijk te zijn een engelssprekende taxi-chauffeur te vinden, die begreep waar ik heen wilde, maar uiteindelijk is het toch gelukt.
Snel naar m'n van tevoren gereserveerde (jaja) guesthouse.
Lekkor slapon!
Saigon bevalt me stukken beter dan Hanoi. Het is hier net zo druk, maar de straten zijn breder, dus er is meer ruimte en er wordt niet zoveel getoeterd als in Hanoi... met m'n gevoelige oortjes is dat toch een behoorlijke pre!
Vanmorgen ben ik op zoek gegaan naar een ander guesthouse en heb ik m'n ticket naar Cambodja geboekt, ik vertrek morgenochtend om 7 uur.
Voor de rest van de dag heb ik, op aanraden van Wim en Peet, het War museum bezocht... Pfffff
mega groot
onwijs indrukwekkend
en eigenlijk heel naar
Ben momenteel bezig in het boek dat heet "the girl in the picture", je weet wel, dat meisje dat na een napalmaanval in d'r blootje over straat rent?
Dat maakt het allemaal toch wel echt hoor...
Heb haar foto daar zien hangen en dus snel nog een foto gemaakt, zodat jullie weten welke ik bedoel.
Voor de rest heb ik vandaag in een cyclo gezeten, zo'n soort bakfiets, maar dan weer anders. M'n chauffeur, Dan, heeft me 4 uur lang alle mooie plekjes van Saigon laten zien en veel over z'n eigen leven verteld. Erg indrukwekkend allemaal.
heb onderweg ballonnen gekocht voor de kindjes in het ziekenhuis in Cambodja.
Dat is toch beter dan snoep ;)
Nou, lieve mensen, weer een heel lang verhaal (sorry sebas) en een paar foto's.
Morgen ben ik in Cambodja!!!
Kan niet wachten...
dan nog 2 weken daar en dan weer naar huis :(
ach, 1 voordeel: dan zie ik jullie allemaal weer!!!
KUS
Helemaal vergeten te schrijven: ik heb de easy riders gevonden, maar dat kostte me teveel dagen, zo'n 5 in totaal en daarnaast vroegen ze ongeveer 2 a 4 honderd dollar.. :(
Dus vandaar m'n leuke treinreisjes!
-
20 Augustus 2007 - 10:43
Yolanda:
Hee lieve Meis,
Heb net pas dankzij je mailtje dit verslag ondekt en het in 1 ruk uitgelezen en bekeken. Prachtig en heel leuk om te lezen (ik denk dat de buren zich af en toe afvroegen wat er zo lollig was) Eigenlijk moest ik van mezelf stofzuigen, afwassen en soppen maar hier werd ik veel blijer van..
Geniet er nog van, en zie je over een weekje of 2,3.
Knuf!
Yolanda -
20 Augustus 2007 - 11:42
Anna:
Goede reis maak jij zeg! En lekker op de echte backpackermanier!! Jaja, denk maar eens na over hoeveel pecunia je hebt uitgespaard met die hardseat in plaats van slaapplaats ;-) Hier is alles weer business as usual, zomer bijna voorbij, dus geniet nog maar lekker van die twee weken!!! Tot snel, veel liefs en knuffen,
Anna -
20 Augustus 2007 - 11:47
Yvelief:
Als een potvis in een pispot pist heb je een pispot vol met potvispis. :D
Wat is Nederland dan eigenlijk een schoon landje he? ;) En de NS en 2e klas zijn helemaal zo gek nog niet.
John en ik zitten elke keer weer met open mond je verhalen te lezen.
Ps ik wilde je nog even vertellen dat ik eergisteren bij Jasper "op bezoek" ben geweest en heb hem de groeten gedaan van jou en je zus :)
Dikke dikke knuffel en kus,
Yvette -
20 Augustus 2007 - 13:43
Joke:
Maar als je goed op het bord boven de deur kijkt dan staat daar toch dat elke trein minimaal 3 uur vertraging heeft?
Getfer.... al die vieze beesten, ik weet niet of ik nog wel wil, of dan alleen in een prive-auto, misschien??
Dikke zoenen. -
20 Augustus 2007 - 21:01
Henk:
Hoooi lieve Mijs op reis!
Leuk dat je ons laat delen in je avonturen :o)
Als je toch in Cambodja bent, daar is ex Radio M Utrecht collega Frits Mulder een eigen restaurant begonnen, misschien leuk om ff bij hem aan te wippen?
Dit is zijn website:
www.frizz-restaurant.com/nl
Het adres is:
335 Sisowath Quay, Phnom Penh
Doe Frits de hartelijke groeten van me als je hem ziet, maar je zal vast wel andere plannen hebben :D
Veel plezier verder!
XXX -
20 Augustus 2007 - 22:26
Bini:
Xin chào! - lief globetrottertje,
Co khoe khon?
wat een bericht! Je bent kij coool en ook een heerlijk stapelgek meisje! Ik weet niet, of ik zou zoeveel moed hebben.
Ik verheug me op elke nieuwe verslag en je indrukwekkend fotos. Dikke knuffel en kus vanuit Duitsland. Weet je, in de Ex-DDR kwamen talloze Vietnamezen om hier machinebouw te studeeren. Ze bleven hier leven en hebben ondertussen zelf bijna volwassene kinderen. Ze verlevendigen onze stadbeeld met hun groentje en fruitmarktkraampjes, kleermakerijen en restaurants. Ik denk, bijna elke vietnameze familie heft een gezinslid in Oost-Duitsland. Daarom ben ik bijzonder interesseert aan je berichtjes.
In Chemnitz schijnt de zomer zacht willen Adieu! te zeggen, en het is tijd de prachtige giga-vetten pruimen en de strakrode appeltjes in mijn klein dromerige tuin te plukken.
Zo, dat was het voor vandaag, ik hoop, je heft mijn hele mailtje ontvangen en je kunt mijn amateutitisch Nederlands een beetje verstaan.
Nogsteeds veel geluk en spanende avonturen in de verschiet.
Kus en slot.
Tam biet! - en pas op je op!
Bini
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
