Vietnam.... ahoi! (Hanoi)

Jemig de pemig!

Wat een lawaai!
Wat een mensen!
Ik moet je eerlijk zeggen....

Ik vind het vreselijk hier.
Was al niet zo'n fan van Bangkok, ivm de drukte, al het getoeter en de stank, maar Hanoi slaat alles.
Dus ik ben eergisteren, toen ik hier aan ben gekomen (nu weer alleen)meteen op zoek gegaan naar een trip naar Halong Bay.
Daar moest het mooi zijn.
Dus na een tijdje zoeken en onderhandelen heb ik een trip geboekt.
Eigenlijk gewoon bij het guesthouse waar ik hier slaap. Nou ja, guesthouse....
Het is een soort krot met 4 etages met op de trap de ene kakkerlak na de andere die ligt te creperen... (nee, Tam,dit is niet de plek ;))
Ik heb met twee andere mensen op 1 kamer geslapen, omdat alles vrij duur was hier. Had wat mensen ontmoet op de vlucht hierheen.
Ook zo'n verhaal...

Zitten we in een minibusje bij het vliegveld, zitten onze koffers nog geen 10 seconden in de achterklep, schreeuwt de driver:GO,GO,GO!!!
Ik snapte z'n haast niet zo goed, maar wat bleek? Hij brengt je naar een plek waar HIJ denkt dat het goed is (voor hem)
Dus wij kwamen aan in de straat van het guesthouse waar we wilden slapen, stond daar een man op de straat en die zegt tegen ons (terwijl we in de bus zitten) "Mijn guesthouse is helaas vol,maar ik wil jullie graag naar een andere plek brengen."
Ja,ja, dacht ik.
Dus ik zeg tegen de andere mensen in de bus dat ik er geen fluit van geloof en dat ik naar binnen wil om te kijken of het waar is wat hij zegt. (om eerlijk te gaan ken ik geen een vietnamees die z'n eigen guesthouse achterlaat om zo vriendelijk te zijn om een nieuwe voor je te vinden...)
Maar iedereen in de bus wilde de man graag geloven en vonden het prima om door te rijden...
Tja.

Nou ja, het bleek dus inderdaad een pokkeduur guesthouse te zijn waar we heen werden gebracht...
Konden we mooi weer teruglopen naar onze eigen keuze...
Je leert met de dag.

Maar goed.
Vreselijk geslapen en ik kon niet wachten om naar Halong Bay te gaan.
Heb in m'n eentje geboekt,want de mensen met wie ik de kamer deelden waren niet zo happybeppie, dus daar had ik geen zin in... Heerlijk om alleen te reizen.

Halong Bay was prachtig.
Het weer hielp de eerste dag niet erg mee, maar de mensen daar waren heel vriendelijk.

Er was veel te zien, ware het niet dat ik weer een mega-migraine-aanval kreeg (zal wel door de moesson komen)
Het werd uiteindelijk zo erg dat ik niet mee kon kijken en alleen op het hoekje van het dek zat te janken.
Wat deed het een pijn.
Ook nog kotsmisselijk, dus de boot hielp ook niet echt :(

En toen kwam daar ineens een man met een tulband en grote fluit (nee,een echte, zo'n instrument...) en hij zag me zitten.
Vroeg me in het spaans of alles goed was. Nee, eigenlijk niet.
Hij zei me dat hij acupuncturist was en me graag wilde helpen.

Ik wist niet wat ik anders moest doen, had al m'n hoofdpijnpillen al in m'n keelgat geworpen, dus ik zei'heel graag!'

En zo ben ik voor het eerst gestoken door een acupuncturist.
Ik moest op het dak gaan liggen, uit de wind en hij heeft 12 naalden in me gestoken.2 in m'n hoofd, 2 in m'n nek, 2 in m'n handen, 2 in m'n polsen, 2in m'n enkels en 2 bij m'n knieen.
Hij zei me dat hij wat ging eten (de rest was allemaal al benedendeks) maar hij zou me niet vergeten.
Toen werd het donker.
Denk dat ik een half uur heb gelegen, toen kwam m'n redder in nood terug. Had eigenlijk een lamp nodig om de naalden er weer uit te halen,zei hij, maar had ie niet, dus deed het op gevoel...
Het was een bijzondere ervaring.
Ben daarna in bed gekropen en toen ik de volgende dag wakker werd, was het helemaal weg. En kon ik meezwemmen en duiken met de rest. Al met al een mooie trip.

Nu ben ik terug in Hanoi (bleeh) en had gisteren als laatste moment uitgekozen om een nachtbus te boeken naar Hue.
Ik ben er zo blij om, want ik kan hier niet lang blijven...
Te veel lawaai
niet goed voor m'n karma ;)

Dus over een uur stap ik in een slaapbus, naar Hue en daar hoop ik dat het rustiger is. Zo niet, dan ga ik meteen weer door naar Hoi An. Daar schijnt het erg mooi te zijn....

Pfff
genoeg getypt.

Heb jullie enorm gemist, vooral m'n eerste avond en volgende hoofdpijndag in Vietnam :(

Maar vanaf nu wordt het alleen maar beter, beloof ik mezelf!